Terug naar Wijsheid

Plannen of laten ontstaan?

20 oktober 2017

Categorien: Systemisch Kijken

Geplande en Verschijnende Toekomst: hoe werken ze samen?

We maken allemaal plannen en hebben daarmee een Geplande Toekomst: dit laatste kwartaal gaan we nog project Q afronden. En dan ineens komt de ‘Verschijnende Toekomst’ langs. Project Q is ineens niet meer urgent want er komt een kans voorbij die veel meer mogelijkheden biedt dan Q; wat doe je, hou je vast aan het Plan of laat je je meenemen door wat er Verschijnt.

In de Werkplaats Systemische Intelligentie in Organisaties hebben we gespeeld met deze twee vormen van de Toekomst.
De werkvorm was heel simpel: Vraagsteller A vraagt aan B om zijn Geplande Toekomst te representeren en aan C om zijn Verschijnende Toekomst te representeren. Alle drie gaan ze staan/bewegen in de ruimte en laten zich daarbij leiden door wat hun lichaam doet. Bij de vier keer dat we dat deden zag het er steeds weer anders uit.

de Geplande Toekomst

Soms bleek de Geplande Toekomst voor mensen te staan: de ene keer voor een nabij persoon en de andere keer voor een groep medewerkers. In beide gevallen wilde A, de vraagsteller, graag richting de Verschijnende Toekomst bewegen. De Geplande Toekomst had bij de groep medewerkers meer tekst en uitleg nodig. Het contact en ondertiteling van de beweging als essentieel element om mee op pad te gaan naar die onbekende Verschijnende Toekomst.

De andere Geplande Toekomst kwam tot leven toen A, de vraagsteller, de stap maakte naar zichzelf in de spiegel. Dat had A niet verwacht, want de Geplande Toekomst moest toch gered worden door zijn nabijheid?

Bij een andere vraagsteller A, bleek de Geplande Toekomst heel verweven te zijn met gebeurtenissen uit het verleden van A. Pijnlijk en lastig om mee te zijn en aan te kijken. Bij de laatste A stapte de Geplande Toekomst rustig mee, ondersteunend verbonden met A. Op de tekening die A vooraf had gemaakt, was dat al zichtbaar via regelmatige voetstappen over het vel papier.

de Verschijnende Toekomst

Ruimte, afstand, vrijheid en beweging: dat liet de Verschijnende Toekomst tweemaal zien. Een hele verleidelijke Verschijnende Toekomst was er ineens: de sensualiteit spatte ervan af. Spannend! Levendig! Dat belooft wat!

Niet altijd gebeurde dat … de Verschijnende Toekomst voelt feilloos aan als er nog een stap genomen moet worden: zoals het aankijken van zichzelf in de spiegel door de vraagsteller – A. De Verschijnende Toekomst bleef in een hoekje zitten en bewaakte als een tijger de afstand met A.
Bij de Geplande Toekomst die zo verweven was met de pijn in het verleden werd de Verschijnende Toekomst een rustige steunende metgezel aan de rechterzijde van A. De Toekomst die nog komen gaat als geruststelling om in eigen tempo de pijn achter te laten en te verteren.

harte groet
Yvonne Versteeg

* Illustratie door Aletha Steijns Communicatie – Den Haag